محمد حسین امینی

آیا شریف‌تر آن است که ضربات و لطمات روزگار نامساعد را متحمل شویم؟ یا آنکه سلاح نبرد به دست گرفته با انبوه مشکلات به جنگ برخیزیم؟ مردن، خفتن، خفتن و شاید خواب دیدن، آه مانع همینجاست! آن زمان که این کالبد خاکی را بشکافیم، درون آن رویاهای مرگ‌باری را می‌بینیم، ترس از همین رویاهاست که عمر مصیبت‌بار را اینقدر طولانی می‌کند؛ زیرا اگر انسان یقین داشته باشد که با یک خنجر برهنه می‌تواند خود را آسوده کند، کیست که در مقابل ظلم ظالم، تفرعن جابر، تکبر متکبر، دردهای عشق شکست خورده و رنج‌هایی که لایقان صبور از دست نالایقان می‌بینند، تن به تحمل دهد؟ تفکر و تعقل ما همه را ترسو می‌کند و عزم و اراده هر گاه با افکار احتیاط‌آمیز تواَم گردد، رنگ باخته صلابت خود را از دست می‌دهد و به مصابح همین خیالات بلند عمر مصیبت‌بار اینقدر طولانی می‌شود.."